24 juli, Cody (Wyoming)

Terwijl we gisteren de bisons aan het fotograferen waren, raakten we aan de praat met een Amerikaan uit South Carolina die ons aanraadde om het plaatsje Cody te bezoeken als we geïnteresseerd waren in de western geschiedenis.
En ja, je kon er ook white water raften (over stroomversnellingen), iets wat we eigenlijk eerder al hadden willen doen. Dus had Erik gisterenavond een rafttrip besproken in Cody en gingen we vandaag redelijk bijtijds op pad. We parkeerden de camper bij een enorme Walmart, deden wat boodschappen en toen was het tijd om ons te melden bij ‘Wyoming Rafting’ voor onze trip over de Shoshone River. We vroegen of we eten mee moesten nemen voor de trip, maar dat was niet nodig, “omdat we daar toch geen tijd voor hadden.”

Dat klopte. We hadden geluk met de bootindeling, omdat we het eerste 4-tal waren van de boot, dus konden we de plek kiezen. Anna en Jonna wilden voorin, dus kregen Erik en Marga de plek aan de buitenkant en ieder een peddel. In totaal zaten we met 13 mensen in de raft (rubberboot), inclusief onze stuurman, Josh. Eten was er echt niet bij, we moesten werken (roeien) als Josh dat zei, of rusten en soms moesten we ons vastgrijpen aan de touwen die langs en door het midden van het bootje waren gespannen.
Helaas hebben we hiervan geen foto’s, want daarvoor was het te nat. Kwamen we al heel snel achter. De eerste mijl werden we trouwens vergast op de zwavelstank van een stroomopwaarts gelegen warme bron (waarvan er veel in Yellowstone Park zijn)en die de Shoshone z'n naam geven: het betekent Stinkende Rivier.

De tocht was spannend en heel mooi. We hebben ruim 30 herten gezien, een beverburcht en heel veel stroomversnellingen. Tot op het bot doorweekt, ondanks de regenkleding, en behoorlijk verkleumd kwamen we weer terug. Gelukkig stond onze camper vlakbij, waar we ons snel omkleedden.

Daarna het stadje in, want er was om 6 uur een ‘shoot-out’bij een hotel annex saloon. De stad Cody is overigens gesticht door Buffalo Bill, die eigenlijk William Cody heette. De shoot-out bleek en wat flauw toneelstuk met schietgedoe. In de saloon zaten heel veel mannen met cowboyhoeden op. Heel gewoon daar. Na deze enerverende shoot-out liepen we naar onze volgende attractie: het rodeo-terrein, waarvoor we kaartjes hadden gekocht bij de camping. Ook weer op aanraden van de man uit South Carolina. Heen gingen we lopen, hetgeen een vergissing bleek, want het was véééél verder dan we hadden opgemaakt uit het stadsplattegrondje.

De Rodeo was echt leuk. Er werd gereden op wild bokkende en stijgerende paarden, op stieren en er waren wedstrijden in ‘kalf vangen met een lasso’, ‘samenwerken bij het kalfvangen met een lasso’ en ‘barrelrace’ (tijdrit te paard om 3 tonnen heen) voor dames, pardon: cowgirls. Tussen de bedrijven door leukten een paar als clowns verkleedde cowboys de show op met vooral veel verbale grappen over ‘the wife’, vrouwen in het algemeen en politieagenten. Het was een leuke show, en we hebben enthousiast meegeschreeuwd, geWHEEEEEEHaaaa-ed en meer van dat soort passende kreten. Gelukkig konden we na de show met een bus mee rijden naar onze camping.