19-07 Grand Canyon - Moab (Utah)

Zoals gepland staan we om 04.30 op, drinken snel een kop thee en koppelen de camper af van de electriciteit en water en vertrekken. Erik heeft gisteren per shuttlebus nog gekeken waar we deze ochtend de zonsopgang kunnen meemaken. Met wat zoeken komen we precies 3 minuten vóór zonsopgang aan bij de plek van bestemming: Yavapai Point. Er zijn denk ik zo'n 20 mensen aanwezig en er heerst een saamhorigheid in een gewijde stilte. Mensen fluisteren ipv praten en een aantal profi's heeft grote camera's op statieven staan.

Het is wat bewolkt, waardoor de zon wat langer nodig heeft om over de noordrand van de Canyon te komen, maar Erik heeft het moment precies gepakt!

Anna en Jonna blijven gewoon slapen in hun bed boven de stuurcabine van de camper terwijl wij nog een paar andere punten langsrijden. Het is prachtig om de rotsformaties langzaamaan kleur te zien krijgen als de zon hen aanraakt.

Tot slot krijgen we ook nog een 'elk' (eland / muildierhert?) te zien. Staat rustig te kijken op de weg en steekt dan op gemak de weg over. Helaas zien we geen coyotes, hoewel we die wel hebben horen huilen in de vroege ochtend.

Deze dag is de dag van de overdonderende landschappen. We rijden noordwaarts door het Navajo reservaat en stellen vast dat deze Indianen wel een heel indrukwekkend maar ongelooflijk onvruchtbaar land hebben 'gekregen'. Het is te zien aan de bewoning: kleine dunbezaaide gemeenschapjes met veelal trailers om in te wonen. We vragen ons af of ze daar airco in hebben.
In Cameron stopppen we voor koffie. Er is een (ruim van tevoren geadverteerde) 'trading place' te bezoeken, hetgeen we doen. Veel Indiaanse spullen (prullaria) en westernzaken. Over het algemeen van behoorlijk tot goede kwaliteit en ruim van opzet. We verlaten de zaak met de nodige aankopen, waaronder 2 cd's met westernmuziek om onze reis passend mee te versieren.

Na Cameron rijden we tot Kayenta, waar we tanken en van stuur wisselen. Na deze stop duurt het niet lang meer voordat we de staat Arizona wisselen voor die van Utah. Het Canyonlandschap heeft een nieuwe verrassing voor ons in petto. We rijden Monument Valley in. De ruimte van de plains in combinatie met de schitterende rotsformaties geven ons gelukkig de tijd om telkens opnieuw te wennen aan weer een nieuw prachtig uitzicht.

De ' monumenten' worden op een gegeven moment schaarser langs route 191 (North) en bij het plaatsje Mexican Hat (hoe komen ze daarop, denken we, tot we de rotsformatie zien die bij deze naam hoort) houdt het zo'n beetje op. Af en toe wordt het landschap verrassend groen, we denken: koelte? maar dat is een vergissing. Het groen steekt wel erg mooi af tegen de rode rotsgrond.

Omdat we een vrij beperkte campinggids hebben, rijden we op zeker naar Moab door waar een 'Koa'-camping is (onze ervaring: goede kwaliteit). Het landschap wordt wat saai en we vechten tegen de slaap. Dan is er ineens nog een soort Boeddha-beeld dat uit het landschap oprijst en niet lang daarna de camping. Ruim, winderig, warm en vriendelijk. De meneer aan de balie vinden wij wel een mormoon met zijn lange haren en baard. Hoeveel vrouwen zou hij hebben?

Tot onze vreugde hebben we nu ook weer internet! Leppie moet weer aan het werk. Het is iedere keer weer ontzettend leuk om berichten te lezen van iedereen die reageert. Sommige vragen (zoals van tante Wil) hebben we bij deze beantwoord. Wat de andere vragen betreft:
Collega's van Agis, die zich zorgen maken over de servicebereidheid van de Amerikanen: met de nodige Europese scepsis is er van het verschil tussen Amerikaanse theorie en werkelijkheid vast wel een goed werkbaar compromis te maken. Logisitiek is hierbij een van de toverwoorden!

Mireille: Nee, we hebben Orli niet ontmoet en Anna wil haar bikini niet aan jou afstaan. Je wil niet weten hoe duur die bikini was, zelfs al is die aangeschaft in een Outlet met 40% korting. In LA verkopen ze de bikini's trouwens niet als geheel, maar per broekje en per bovenstukje apart. En ook apart geprijsd, natuurlijk.

Alle camera's werken weer perfect, we zijn allen weer helemaal gezond en de roodverbrande plekken zijn nu aan het vervellen, maar we hebben nu een hele verzameling flessen vol met aloe vera en met factr 70.

Als we morgen niet weer schrijven, dan zitten we op een plek waar geen goed werkend internet is.