30 juli Marysville (Washington)
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marga
30 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
De nacht doorgebracht zonder airco aan, want teveel herie. Bovendien raakt de airco regelmatig oververhit of oververkoeld, en slaat dan af.
Na het ontbijt maken we de camper schoon (moderately clean, zegt de huurovereenkomst, maar we doen het toch iets meer dan moderately). De spullen die nog bruikbaar zijn (zoals de 3 dvd's die we hadden gekocht) pakken we in een tas voor tante Wil en uncle Bill en dan vertrekken we naar White Rock, net over de grens in Canada. Hier moeten we onze personenauto ophalen voor de vervolgreis naar Vancouver Island.
En hier wacht ook een terleurstelling. De auto, die we hadden gereserveerd voor 14.00 uur, is er pas om 16.30 uur. Dat betekent dat we de camper niet meer deze dag kunne inleveren in Bellingham en dus morgen nog een keer dat stuk vanuit Marysville moeten rijden. Intussen zitten tante Wil en uncle Bill te wachten op onze aankomst. We bellen hen om te zeggen dat het niet voor 18.00 uur zal zijn. Marga gaat intussen samen met Anna en Jonna rijden met de camper om op tijd in Bellingham te zijn, Erik wacht op de personenauto. Bij de grens weer pech: de rij naar Amerika is enorm lang en gaat met Oostblokachtige traagheid. Dat zijn we in niet meer gewend!
Na ruim 20 minuten wachten komt Erik in een dikke Ford voorbijrijden ovr de zogeheten Nexuslane, die alleen bedoeld is voor mensen die veelvuldig de grens passeren en daartoe een speciaal pasje hebben. Marga denkt nog als Erik voorbij is: wat een service van het verhuurbedrijf dat ze zo'n pasje megeven! Not! Erik krijgt een preek van de douanier die hem vertelt dat deze overtreding 5000 dollar kost. Erik schrikt zich rot en komt vervolgens met de schrik vrij. Hij rijdt alvast door naar Bellingham en weet de mensen daar over te halen om langer open te blijven totdat wij zijn gearriveerd. Na bijna een uur wachten voor de grens komt de camper over half zes aan. Het inleveren gaat vlot en daarna rijden we met een flinke snelheid naar Marysville. Onze nieuwe dikke Ford rijdt ontzettend luxe vergeleken met de camper. Er zijn 200 radiozenders te verkrijgen via de satelliet, is Erik uitgelegd, waarna de verhuurder de radio speciaal voor Erik afstemde op '100% Elvis'.
Om een uur of 7 arriveren we zonder Elvis bij tante Wil en uncle Bill.
Het wordt een feestelijke en heel gezellige avond met Kentucky Fried Chicken (door uncle Bill gehaald) en onze quarter verzameling kunnen we aanvullen met Kentucky en New Jersey. Nu missen we alleen Missouri nog, maar we maken een deal met oom en tante: zij regelen Missouri voor ons, wij sturen hen een boerenkaasje terug.
Het is bijna middernacht als we naar ons hotel gaan. Geen foto's nu, want we hebben de fototas bij oom & tante laten liggen.
Na het ontbijt maken we de camper schoon (moderately clean, zegt de huurovereenkomst, maar we doen het toch iets meer dan moderately). De spullen die nog bruikbaar zijn (zoals de 3 dvd's die we hadden gekocht) pakken we in een tas voor tante Wil en uncle Bill en dan vertrekken we naar White Rock, net over de grens in Canada. Hier moeten we onze personenauto ophalen voor de vervolgreis naar Vancouver Island.
En hier wacht ook een terleurstelling. De auto, die we hadden gereserveerd voor 14.00 uur, is er pas om 16.30 uur. Dat betekent dat we de camper niet meer deze dag kunne inleveren in Bellingham en dus morgen nog een keer dat stuk vanuit Marysville moeten rijden. Intussen zitten tante Wil en uncle Bill te wachten op onze aankomst. We bellen hen om te zeggen dat het niet voor 18.00 uur zal zijn. Marga gaat intussen samen met Anna en Jonna rijden met de camper om op tijd in Bellingham te zijn, Erik wacht op de personenauto. Bij de grens weer pech: de rij naar Amerika is enorm lang en gaat met Oostblokachtige traagheid. Dat zijn we in niet meer gewend!
Na ruim 20 minuten wachten komt Erik in een dikke Ford voorbijrijden ovr de zogeheten Nexuslane, die alleen bedoeld is voor mensen die veelvuldig de grens passeren en daartoe een speciaal pasje hebben. Marga denkt nog als Erik voorbij is: wat een service van het verhuurbedrijf dat ze zo'n pasje megeven! Not! Erik krijgt een preek van de douanier die hem vertelt dat deze overtreding 5000 dollar kost. Erik schrikt zich rot en komt vervolgens met de schrik vrij. Hij rijdt alvast door naar Bellingham en weet de mensen daar over te halen om langer open te blijven totdat wij zijn gearriveerd. Na bijna een uur wachten voor de grens komt de camper over half zes aan. Het inleveren gaat vlot en daarna rijden we met een flinke snelheid naar Marysville. Onze nieuwe dikke Ford rijdt ontzettend luxe vergeleken met de camper. Er zijn 200 radiozenders te verkrijgen via de satelliet, is Erik uitgelegd, waarna de verhuurder de radio speciaal voor Erik afstemde op '100% Elvis'.
Om een uur of 7 arriveren we zonder Elvis bij tante Wil en uncle Bill.
Het wordt een feestelijke en heel gezellige avond met Kentucky Fried Chicken (door uncle Bill gehaald) en onze quarter verzameling kunnen we aanvullen met Kentucky en New Jersey. Nu missen we alleen Missouri nog, maar we maken een deal met oom en tante: zij regelen Missouri voor ons, wij sturen hen een boerenkaasje terug.
Het is bijna middernacht als we naar ons hotel gaan. Geen foto's nu, want we hebben de fototas bij oom & tante laten liggen.
-
01 Augustus 2009 - 13:04
Hans En Ak:
Hey lieve luitje,
Na onze terugkomst (29/7)
en alles weer een klein beetje op orde in huis en tuin, zijn we jullie verslagen gaan lezen.
Wat een ontzettend leuke en mooie reis zijn jullie aan het maken. Gezellig dat jullie de huiselijke bloopers ook vermelden, fijn om te lezen dat het ook anderen overkomt.
De foto's zijn prachtig, en wat jammer dat Erik zich weer moest scheren, het stond wel stoer
Hans had voor de vakantie geen tijd gehad om naar de kapper te gaan, en heeft de gewoonte zich nooit tescheren in de vakantie.
Uiteindelijk zag hij er zo wild uit dat de meiden zeiden niet meer met hem op pad te gaan voordat hij naar de kapper was geweest.En die kapper vonden we in Rome, lekker oudewets, veel geklets en profesionele mannen die met uitgklapt scheermes te werk gingen, het resultaat mocht er zijn.
We hopen jullie nog even te volgen, ondertussen heelveel plezier nog gewenst en blijf uitkijken naar lekkere Whisky.
In Italie wel lekkere Grappa gekocht, proeven komt later.....
Groet aan jullie allen, liefs van de Langerakkies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
